< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/þusiþaz
Proto-Germanic
Etymology
The past participle of a lost verb, *þusjaną (“to be calm”), from Proto-Indo-European *tews- (“to be happy”). Cognate with Sanskrit तुष्यति (túṣyati, “to be satisfied, to become calm”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈθu.si.θɑz/
Adjective
*þusiþaz[1]
- silent
Inflection
Declension of *þusiþaz (a-stem)
strong declension | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | ||||
singular | plural | singular | plural | singular | plural | |
nominative | *þusiþaz | *þusiþai | *þusiþō | *þusiþôz | *þusiþą, *-at(ō) | *þusiþō |
accusative | *þusiþanǭ | *þusiþanz | *þusiþǭ | *þusiþōz | *þusiþą, *-at(ō) | *þusiþō |
genitive | *þusiþas, *þusiþis | *þusiþaizǫ̂ | *þusiþaizōz | *þusiþaizǫ̂ | *þusiþas, *þusiþis | *þusiþaizǫ̂ |
dative | *þusiþammai | *þusiþaimaz | *þusiþaizōi | *þusiþaimaz | *þusiþammai | *þusiþaimaz |
instrumental | *þusiþanō | *þusiþaimiz | *þusiþaizō | *þusiþaimiz | *þusiþanō | *þusiþaimiz |
weak declension | ||||||
masculine | feminine | neuter | ||||
singular | plural | singular | plural | singular | plural | |
nominative | *þusiþô | *þusiþaniz | *þusiþǭ | *þusiþōniz | *þusiþô | *þusiþōnō |
accusative | *þusiþanų | *þusiþanunz | *þusiþōnų | *þusiþōnunz | *þusiþô | *þusiþōnō |
genitive | *þusiþiniz | *þusiþanǫ̂ | *þusiþōniz | *þusiþōnǫ̂ | *þusiþiniz | *þusiþanǫ̂ |
dative | *þusiþini | *þusiþammaz | *þusiþōni | *þusiþōmaz | *þusiþini | *þusiþammaz |
instrumental | *þusiþinē | *þusiþammiz | *þusiþōnē | *þusiþōmiz | *þusiþinē | *þusiþammiz |
Descendants
- Old Norse: þystr
- Norwegian: tyst
- Old Swedish: þyster, tøster
- Elfdalian: tyst
- Old Danish: *tyst in thyster
- Danish: tyst
References
- Kroonen, Guus (2013), “*þusiþa-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 554