< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/wōdijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *wōdaz (“rage”) + *-janą.
Pronunciation
IPA(key): /ˈwɔː.ði.jɑ.nɑ̃/
Verb
*wōdijaną[1]
- to rage, to be furious
Inflection
Conjugation of *wōdijaną (weak class 1)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *wōdijō | *wōdijaų | — | *wōdijai | ? |
2nd singular | *wōdīsi | *wōdijais | *wōdī | *wōdijasai | *wōdijaisau |
3rd singular | *wōdīþi | *wōdijai | *wōdijaþau | *wōdijaþai | *wōdijaiþau |
1st dual | *wōdijōs | *wōdijaiw | — | — | — |
2nd dual | *wōdijaþiz | *wōdijaiþiz | *wōdijaþiz | — | — |
1st plural | *wōdijamaz | *wōdijaim | — | *wōdijanþai | *wōdijainþau |
2nd plural | *wōdīþ | *wōdijaiþ | *wōdīþ | *wōdijanþai | *wōdijainþau |
3rd plural | *wōdijanþi | *wōdijain | *wōdijanþau | *wōdijanþai | *wōdijainþau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *wōdidǭ | *wōdidēdį̄ | |||
2nd singular | *wōdidēz | *wōdidēdīz | |||
3rd singular | *wōdidē | *wōdidēdī | |||
1st dual | *wōdidēdū | *wōdidēdīw | |||
2nd dual | *wōdidēdudiz | *wōdidēdīdiz | |||
1st plural | *wōdidēdum | *wōdidēdīm | |||
2nd plural | *wōdidēdud | *wōdidēdīd | |||
3rd plural | *wōdidēdun | *wōdidēdīn | |||
present | past | ||||
participles | *wōdijandz | *wōdidaz |
Descendants
- Proto-West Germanic: *wōdijan
- Old English: wēdan
- Old Saxon: wōdian
- Old Dutch: *wuoden
- Middle Dutch: woeden
- Dutch: woeden
- Middle Dutch: woeden
- Old High German: wuoten
- Middle High German: wüeten
- German: wüten
- Middle High German: wüeten
- Old Norse: ǿða
- Icelandic: æða
References
- Orel, Vladimir (2003), “*wōðjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 469