< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/waiþijaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *weyh₁- (“to chase, pursue”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwɑi̯.θi.jɑ.nɑ̃/
Noun
*waiþijaną
- to hunt, pursue
- to graze, feed
Inflection
Conjugation of *waiþijaną (weak class 1)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *waiþijō | *waiþijaų | — | *waiþijai | *? |
2nd singular | *waiþīsi | *waiþijais | *waiþī | *waiþijasai | *waiþijaisau |
3rd singular | *waiþīþi | *waiþijai | *waiþijaþau | *waiþijaþai | *waiþijaiþau |
1st dual | *waiþijōs | *waiþijaiw | — | — | — |
2nd dual | *waiþijaþiz | *waiþijaiþiz | *waiþijaþiz | — | — |
1st plural | *waiþijamaz | *waiþijaim | — | *waiþijanþai | *waiþijainþau |
2nd plural | *waiþīþ | *waiþijaiþ | *waiþīþ | *waiþijanþai | *waiþijainþau |
3rd plural | *waiþijanþi | *waiþijain | *waiþijanþau | *waiþijanþai | *waiþijainþau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *waiþidǭ | *waiþidēdį̄ | |||
2nd singular | *waiþidēz | *waiþidēdīz | |||
3rd singular | *waiþidē | *waiþidēdī | |||
1st dual | *waiþidēdū | *waiþidēdīw | |||
2nd dual | *waiþidēdudiz | *waiþidēdīdiz | |||
1st plural | *waiþidēdum | *waiþidēdīm | |||
2nd plural | *waiþidēdud | *waiþidēdīd | |||
3rd plural | *waiþidēdun | *waiþidēdīn | |||
present | past | ||||
participles | *waiþijandz | *waiþidaz |
Synonyms
- *waiþōną
Related terms
- *waiþanjaną
- *waiþī
- *waiþiz
- *waiþō
Descendants
- Old English: wǣþan
- Old Dutch: *weithon (< *waiþōną)
- Middle Dutch: weiden
- Dutch: weiden
- Middle Dutch: weiden
- Old High German: weidōn (< *waiþōną)
- Middle High German: weiden
- German: weiden
- Middle High German: weiden
- Old Norse: veiða
- Faroese: veiða
- Icelandic: veiða
- Norwegian Nynorsk: veida
- Old Swedish: vēþa