< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/tūną
Proto-Germanic
Etymology
Borrowed from Gaulish dunum, from Proto-Celtic *dūnom, from Proto-Indo-European *dʰuHnom (“enclosure”), from *dʰewh₂- (“to finish, come full circle”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtuː.nɑ̃/
Noun
*tūną n
- fence
- enclosure
Inflection
neuter a-stemDeclension of *tūną (neuter a-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *tūną | *tūnō | |
vocative | *tūną | *tūnō | |
accusative | *tūną | *tūnō | |
genitive | *tūnas, *tūnis | *tūnǫ̂ | |
dative | *tūnai | *tūnamaz | |
instrumental | *tūnō | *tūnamiz |
Descendants
- Old English: tūn
- Middle English: toun, town
- English: town
- → Chichewa: tawuni
- → Pennsylvania German: Taun
- Scots: toun, tone, toon, town
- English: town
- Middle English: toun, town
- Old Frisian: tūn
- Saterland Frisian: Tuun
- West Frisian: tún
- Old Saxon: tūn
- Middle Low German: tûn
- German Low German: Tuun
- Low German: Tuun
- Middle Low German: tûn
- Old Dutch: tūn
- Middle Dutch: tuun
- Dutch: tuin
- Afrikaans: tuin
- Dutch: tuin
- Middle Dutch: tuun
- Old High German: zūn
- Middle High German: zūn, zoun; ziune
- German: Zaun
- Luxembourgish: Zonk
- Vilamovian: caojn
- Middle High German: zūn, zoun; ziune
- Old Norse: tún
- Icelandic: tún
- Faroese: tún
- Norwegian: tun
- Swedish: tun, -tuna, Tuna
- Danish: tun
- → Slavic: *tynъ (see there for further descendants)