< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/tugô
Proto-Germanic
Etymology
From *teuhaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtu.ɣɔːː/
Noun
*tugô m
- he who draws; leader
Inflection
masculine an-stemDeclension of *tugô (masculine an-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *tugô | *tuganiz | |
vocative | *tugô | *tuganiz | |
accusative | *tuganų | *tuganunz | |
genitive | *tuginiz | *tuganǫ̂ | |
dative | *tugini | *tugammaz | |
instrumental | *tuginē | *tugammiz |
Derived terms
- *harjatugô
Descendants
- Old English: toga, toha
- Middle English: toȝe, togh
- English: toga (historical term), tog
- Middle Latin: tog, toch
- Middle English: toȝe, togh
- Old Frisian: hertoga
- West Frisian: toch
- Old Saxon: togo
- Low German: Tog
- Old Dutch: *togo
- Middle Dutch: toge, toche
- Dutch: hertog
- Afrikaans: tog
- Dutch: hertog
- Middle Dutch: toge, toche
- Old High German: zogo, zoho
- Middle High German: zoge, zog
- German: Zog
- Middle High German: zoge, zog
- Old Norse: togi (possibly from Middle Low German)
- Icelandic: togi
- Faroese: togi, tugi
- Norwegian: tug
- Swedish: tig
- Danish: tug