< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/sprintaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *(s)prend-. Cognate with Proto-Slavic *prę̀dati (“to jump, leap”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsprin.tɑ.nɑ̃/
Verb
*sprintaną[1]
- to jump
- to emerge, to start
Inflection
Conjugation of *sprintaną (strong class 3)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *sprintō | *sprintaų | — | *sprintai | *? |
2nd singular | *sprintizi | *sprintaiz | *sprint | *sprintazai | *sprintaizau |
3rd singular | *sprintidi | *sprintai | *sprintadau | *sprintadai | *sprintaidau |
1st dual | *sprintōz | *sprintaiw | — | — | — |
2nd dual | *sprintadiz | *sprintaidiz | *sprintadiz | — | — |
1st plural | *sprintamaz | *sprintaim | — | *sprintandai | *sprintaindau |
2nd plural | *sprintid | *sprintaid | *sprintid | *sprintandai | *sprintaindau |
3rd plural | *sprintandi | *sprintain | *sprintandau | *sprintandai | *sprintaindau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *sprant | *spruntį̄ | |||
2nd singular | *spranst | *spruntīz | |||
3rd singular | *sprant | *spruntī | |||
1st dual | *spruntū | *spruntīw | |||
2nd dual | *spruntudiz | *spruntīdiz | |||
1st plural | *spruntum | *spruntīm | |||
2nd plural | *spruntud | *spruntīd | |||
3rd plural | *spruntun | *spruntīn | |||
present | past | ||||
participles | *sprintandz | *spruntanaz |
Derived terms
- *sprantijaną
Descendants
- West Germanic: *sprintan
- Old English: sprintan
- Old High German: *sprinzan
- Middle High German: sprinzen
- Old Norse: spretta
- Icelandic: spretta
References
- Orel, Vladimir (2003), “*sprentanan”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 366