< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/skrindaną
Proto-Germanic
Etymology
Likely from an extended form of Proto-Indo-European *(s)ker- (“to cut”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskrin.dɑ.nɑ̃/
Verb
*skrindaną
- to break open, to burst
- to split
Inflection
Conjugation of *skrindaną (strong class 3)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *skrindō | *skrindaų | — | *skrindai | *? |
2nd singular | *skrindizi | *skrindaiz | *skrind | *skrindazai | *skrindaizau |
3rd singular | *skrindidi | *skrindai | *skrindadau | *skrindadai | *skrindaidau |
1st dual | *skrindōz | *skrindaiw | — | — | — |
2nd dual | *skrindadiz | *skrindaidiz | *skrindadiz | — | — |
1st plural | *skrindamaz | *skrindaim | — | *skrindandai | *skrindaindau |
2nd plural | *skrindid | *skrindaid | *skrindid | *skrindandai | *skrindaindau |
3rd plural | *skrindandi | *skrindain | *skrindandau | *skrindandai | *skrindaindau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *skrand | *skrundį̄ | |||
2nd singular | *skranst | *skrundīz | |||
3rd singular | *skrand | *skrundī | |||
1st dual | *skrundū | *skrundīw | |||
2nd dual | *skrundudiz | *skrundīdiz | |||
1st plural | *skrundum | *skrundīm | |||
2nd plural | *skrundud | *skrundīd | |||
3rd plural | *skrundun | *skrundīn | |||
present | past | ||||
participles | *skrindandz | *skrundanaz |
Related terms
- *skeraną
Descendants
- West Germanic: *skrindan
- Old Saxon: *skrindan
- Middle Low German: schrinden
- Old Dutch: *scrindan
- Middle Dutch: schrinden
- Old High German: skrintan, *skrindan
- Middle High German: schrinden
- Old Saxon: *skrindan