< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/mikilōną
Proto-Germanic
Etymology
From *mikilaz + *-ōną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmi.ki.lɔː.nɑ̃/
Verb
*mikilōną[1]
- to make great, magnify
- Synonym: *mikiljaną
Inflection
Conjugation of *mikilōną (weak class 2)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *mikilō | *mikilǭ | — | *mikilōi | *? |
2nd singular | *mikilōsi | *mikilōs | *mikilō | *mikilōsai | *mikilōsau |
3rd singular | *mikilōþi | *mikilō | *mikilōþau | *mikilōþai | *mikilōþau |
1st dual | *mikilōs | *mikilōw | — | — | — |
2nd dual | *mikilōþiz | *mikilōþiz | *mikilōþiz | — | — |
1st plural | *mikilōmaz | *mikilōm | — | *mikilōnþai | *mikilōnþau |
2nd plural | *mikilōþ | *mikilōþ | *mikilōþ | *mikilōnþai | *mikilōnþau |
3rd plural | *mikilōnþi | *mikilōn | *mikilōnþau | *mikilōnþai | *mikilōnþau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *mikilōdǭ | *mikilōdēdį̄ | |||
2nd singular | *mikilōdēz | *mikilōdēdīz | |||
3rd singular | *mikilōdē | *mikilōdēdī | |||
1st dual | *mikilōdēdū | *mikilōdēdīw | |||
2nd dual | *mikilōdēdudiz | *mikilōdēdīdiz | |||
1st plural | *mikilōdēdum | *mikilōdēdīm | |||
2nd plural | *mikilōdēdud | *mikilōdēdīd | |||
3rd plural | *mikilōdēdun | *mikilōdēdīn | |||
present | past | ||||
participles | *mikilōndz | *mikilōdaz |
Descendants
- Old English: miclian
- Middle English: muchelen
- Old Dutch: *mikilon
- ⇒ Old Dutch: gemikilon
- Old High German: mihhilōn, michilōn
- Middle High German: michelen
- Old Norse: mikla
References
- Orel, Vladimir (2003), “*mikilōjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 265