< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/langį̄
Proto-Germanic
Etymology
From *langaz + *-į̄.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlɑŋ.ɡĩː/
Noun
*langį̄ f[1]
- length
Inflection
īn-stemDeclension of *langį̄ (īn-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *langį̄ | *langīniz | |
vocative | *langį̄ | *langīniz | |
accusative | *langīnų | *langīnunz | |
genitive | *langīniz | *langīnǫ̂ | |
dative | *langīni | *langīmaz | |
instrumental | *langīnē | *langīmiz |
Descendants
- Old English: lenġu
- Middle English: lēnge, lengh, længe
- Old Frisian: lentze
- Old High German: lengī
- Middle High German: lenge
- German: Länge
- Middle High German: lenge
- Gothic: 𐌻𐌰𐌲𐌲𐌴𐌹 (laggei)
References
- Orel, Vladimir (2003), “*langīn”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 236