< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/landasiduz
Proto-Germanic
Etymology
From *landą (“land”) + *siduz (“culture”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlɑn.dɑ.ˌsi.ðuz/
Noun
*landasiduz m[1]
- custom of the land
Inflection
u-stemDeclension of *landasiduz (u-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *landasiduz | *landasidiwiz | |
vocative | *landasidu | *landasidiwiz | |
accusative | *landasidų | *landasidunz | |
genitive | *landasidauz | *landasidiwǫ̂ | |
dative | *landasidiwi | *landasidumaz | |
instrumental | *landasidū | *landasidumiz |
Descendants
- Old English: landsidu
- Old Saxon: landsidu
- Middle Low German: lantsede
- Old High German: *lantsitu
- Middle High German: lantsite
- German: Landessitte (genitive compound)
- Middle High German: lantsite
- Old Norse: landsiðr
References
- Orel, Vladimir (2003), “*landa-seduz”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 235