< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/knīfą
Proto-Germanic
Noun
*knīfą n
- knife, pinch, squeeze
Inflection
neuter a-stemDeclension of *knīfą (neuter a-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *knīfą | *knīfō | |
vocative | *knīfą | *knīfō | |
accusative | *knīfą | *knīfō | |
genitive | *knīfas, *knīfis | *knīfǫ̂ | |
dative | *knīfai | *knīfamaz | |
instrumental | *knīfō | *knīfamiz |
Descendants
- Old Frisian: *knīf
- East Frisian: kniif
- Old Saxon: *knīf
- Middle Low German: knīf
- Old Dutch: *knīf
- Middle Dutch: cnijf
- Dutch: knijf
- Middle Dutch: cnijf
- German (dialect): Kneif
- Old Norse: knífr m
- Norwegian: kniv
- Swedish: kniv
- Danish: kniv
- Old English: cnīf[1]
- English: knife
References
- J. de Vries, F. de Tollenaere - Nederlands Etymologisch Woordenboek, E. J. Brill, Leiden, 1971