< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/kinþą
Proto-Germanic
Alternative forms
- *kindą
Etymology
From Pre-Germanic *ǵénh₁tom, from Proto-Indo-European *ǵenh₁- (“to bear, give birth”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkin.θɑ̃/
Noun
*kinþą n
- child
Inflection
neuter a-stemDeclension of *kinþą (neuter a-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *kinþą | *kinþō | |
vocative | *kinþą | *kinþō | |
accusative | *kinþą | *kinþō | |
genitive | *kinþas, *kinþis | *kinþǫ̂ | |
dative | *kinþai | *kinþamaz | |
instrumental | *kinþō | *kinþamiz |
Related terms
- *kinþiz
Descendants
- Proto-West Germanic: *kind
- Old Frisian: kind
- Old Saxon: kind
- Middle Low German: kind, kint, kynd
- Dutch Low Saxon: kind, kiend, keend
- German Low German: Kind
- → Old Frisian: kind
- West Frisian: kyn
- Middle Low German: kind, kint, kynd
- Old Dutch: kint
- Middle Dutch: kint
- Dutch: kind
- Afrikaans: kind
- Jersey Dutch: känt
- Negerhollands: kind, kint, kin, ken
- Skepi Creole Dutch: kente, kinte
- Limburgish: kindj
- Dutch: kind
- Middle Dutch: kint
- Old High German: kind, kint, chind
- Middle High German: kind, kint
- Alemannic German: Chind
- Swabian: Kend
- Vorarlbergerisch: Kiand
- Walser: Chend
- Bavarian:
- Cimbrian: khinn
- Viennese: Kind
- Central Franconian: Kend, Kenk
- Eifelisch: King, Kond, Könd
- Hunsrik: Kind
- Kölsch: Kind
- Luxembourgish: Kand
- East Central German:
- Erzgebirgisch: [kʰɪnt]
- Vilamovian: kynd
- German: Kind
- →? Italian: citto
- Rhine Franconian: Kind, Kend, Keend, Kenn, Kinn
- Frankfurterisch: [kʰint]
- Pennsylvania German: Kind
- Yiddish: קינד (kind)
- Alemannic German: Chind
- Middle High German: kind, kint
- Gothic: *𐌺𐌹𐌽𐌳 (*kind) (adduced from personal names)
- ⇒ Old High German: Cendamirus
- ⇒ Old High German: Censindus
- ⇒ Old High German: Cindaswinth
- ⇒ Old High German: Cintila