< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/kebą
Proto-Germanic
Noun
*kebą n
- cheek, jaw
Inflection
neuter a-stemDeclension of *kebą (neuter a-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *kebą | *kebō | |
vocative | *kebą | *kebō | |
accusative | *kebą | *kebō | |
genitive | *kebas, *kibis | *kebǫ̂ | |
dative | *kibai | *kebamaz | |
instrumental | *kebō | *kebamiz |
Related terms
- *kebrą
Descendants
- Old Saxon: kevan
- Middle Low German: keben, keve
- Low German: Keve, Keben
- Middle Low German: keben, keve
- Danish: kæbe
- Norwegian: kjeve