< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/hōrǭ
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *keh₂ros (“loved”), from *keh₂-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxɔː.rɔ̃ː/
Noun
*hōrǭ f
- whore, adulteress
Inflection
ōn-stemDeclension of *hōrǭ (ōn-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *hōrǭ | *hōrōniz | |
vocative | *hōrǭ | *hōrōniz | |
accusative | *hōrōnų | *hōrōnunz | |
genitive | *hōrōniz | *hōrōnǫ̂ | |
dative | *hōrōni | *hōrōmaz | |
instrumental | *hōrōnē | *hōrōmiz |
Derived terms
- *hōradōmaz
- *hōrijǭ
Related terms
- *hōraz
- *hōrą
- *hōrōną
Descendants
- Old English: hōre
- Middle English: hore
- Scots: hure
- English: whore
- Middle English: hore
- Old Frisian: *hōre
- West Frisian: huorre, hoer
- Old Saxon: *hōra
- Middle Low German: hôre
- German Low German: Hoor
- Middle Low German: hôre
- Old Dutch: *huora (gehuorda)
- Middle Dutch: hur, huor, hoere, hoer
- Dutch: hoer
- Middle Dutch: hur, huor, hoere, hoer
- Old High German: huora
- Middle High German: huore
- German: Hure
- → Lower Sorbian: hura
- Luxembourgish: Houer
- Yiddish: הור (hur)
- German: Hure
- Middle High German: huore
- Old Norse: hóra
- Icelandic: hóra
- Faroese: hora
- Norwegian: hore
- Old Swedish: hōra
- Swedish: hora
- Danish: hore
- Elfdalian: uora
- → Finnish: huora
- → Estonian: hoor