< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/hirmijaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *ḱermH-ye, the ye-present of *ḱermH-. Cognate with Sanskrit श्राम्यति (śrāmyati, “to weary”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxir.mi.jɑ.nɑ̃/
Verb
*hirmijaną[1]
- to rest
Inflection
Conjugation of *hirmijaną (weak class 1)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *hirmijō | *hirmijaų | — | *hirmijai | ? |
2nd singular | *hirmīsi | *hirmijais | *hirmī | *hirmijasai | *hirmijaisau |
3rd singular | *hirmīþi | *hirmijai | *hirmijaþau | *hirmijaþai | *hirmijaiþau |
1st dual | *hirmijōs | *hirmijaiw | — | — | — |
2nd dual | *hirmijaþiz | *hirmijaiþiz | *hirmijaþiz | — | — |
1st plural | *hirmijamaz | *hirmijaim | — | *hirmijanþai | *hirmijainþau |
2nd plural | *hirmīþ | *hirmijaiþ | *hirmīþ | *hirmijanþai | *hirmijainþau |
3rd plural | *hirmijanþi | *hirmijain | *hirmijanþau | *hirmijanþai | *hirmijainþau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *hirmidǭ | *hirmidēdį̄ | |||
2nd singular | *hirmidēz | *hirmidēdīz | |||
3rd singular | *hirmidē | *hirmidēdī | |||
1st dual | *hirmidēdū | *hirmidēdīw | |||
2nd dual | *hirmidēdudiz | *hirmidēdīdiz | |||
1st plural | *hirmidēdum | *hirmidēdīm | |||
2nd plural | *hirmidēdud | *hirmidēdīd | |||
3rd plural | *hirmidēdun | *hirmidēdīn | |||
present | past | ||||
participles | *hirmijandz | *hirmidaz |
Descendants
- Proto-West Germanic: *hirmijan
- Old Dutch: *hirmen
- Middle Dutch: hermen
- Old High German: hirmen
- Middle High German: hirmen
- Swiss High German: hirmen
- ⇒ Swiss High German: gehirmen
- Swiss High German: hirmen
- Middle High German: hirmen
- Old Dutch: *hirmen
References
- Kroonen, Guus (2013), “*hermjan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 221