< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/handugį̄
Proto-Germanic
Etymology
From *handugaz (“handy”) + *-į̄.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxɑn.du.ɣĩː/
Noun
*handugį̄ f[1]
- sharpness, dexterity
Inflection
īn-stemDeclension of *handugį̄ (īn-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *handugį̄ | *handugīniz | |
vocative | *handugį̄ | *handugīniz | |
accusative | *handugīnų | *handugīnunz | |
genitive | *handugīniz | *handugīnǫ̂ | |
dative | *handugīni | *handugīmaz | |
instrumental | *handugīnē | *handugīmiz |
Descendants
- Old High German: hantigī (“sharpness, strictness, torture”), hantagī
- Gothic: 𐌷𐌰𐌽𐌳𐌿𐌲𐌴𐌹 (handugei, “wisdom”)
References
- Orel, Vladimir (2003), “*handagīn~handugīn”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 159