< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/gahlaibô
Proto-Germanic
Etymology
From *ga- (associative prefix) + *hlaibaz (“bread”) + *-ô (personalizing ending).
Pronunciation
- IPA(key): /ɣɑ.ˈxlɑi̯.βɔːː/
Noun
*gahlaibô m
- messmate, comrade, companion
Inflection
masculine an-stemDeclension of *gahlaibô (masculine an-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *gahlaibô | *gahlaibaniz | |
vocative | *gahlaibô | *gahlaibaniz | |
accusative | *gahlaibanų | *gahlaibanunz | |
genitive | *gahlaibiniz | *gahlaibanǫ̂ | |
dative | *gahlaibini | *gahlaibammaz | |
instrumental | *gahlaibinē | *gahlaibammiz |
Descendants
- Frankish: *gahlaibō, *galaibō
- → Late Latin: companiō (calque)
- Old High German: *galaiba, kaleibo, galeipo (dative)
- Gothic: 𐌲𐌰𐌷𐌻𐌰𐌹𐌱𐌰 (gahlaiba)