< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/frakunnaną
Proto-Germanic
Etymology
From *fra- + *kunnaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɸrɑ.ˈkun.nɑ.nɑ̃/
Verb
*frakunnaną
- to despise, scorn, mistrust
Inflection
Conjugation of *frakunnaną (preterite-present)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *frakann | *frakunnį̄ | — | — | — |
2nd singular | *frakannt | *frakunnīz | — | — | — |
3rd singular | *frakann | *frakunnī | — | — | — |
1st dual | *frakunnū | *frakunnīw | — | — | — |
2nd dual | *frakunnudiz | *frakunnīdiz | — | — | — |
1st plural | *frakunnum | *frakunnīm | — | — | — |
2nd plural | *frakunnud | *frakunnīd | — | — | — |
3rd plural | *frakunnun | *frakunnīn | — | — | — |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *frakunþǭ | *frakunþēdį̄ | |||
2nd singular | *frakunþēz | *frakunþēdīz | |||
3rd singular | *frakunþē | *frakunþēdī | |||
1st dual | *frakunþēdū | *frakunþēdīw | |||
2nd dual | *frakunþēdudiz | *frakunþēdīdiz | |||
1st plural | *frakunþēdum | *frakunþēdīm | |||
2nd plural | *frakunþēdud | *frakunþēdīd | |||
3rd plural | *frakunþēdun | *frakunþēdīn | |||
present | past | ||||
participles | *frakunnandz | *frakunþaz |
Derived terms
- *frakunþaz
Descendants
- ⇒ Old English: forcūþ (attested only in the past participle); fracoþ, fracod
- Middle English: forcouth; fraked
- English: fraked
- Middle English: forcouth; fraked
- Old High German: farkunnan, firkunnan
- Old Norse: fyrirkunna
- Gothic: 𐍆𐍂𐌰𐌺𐌿𐌽𐌽𐌰𐌽 (frakunnan)