< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/fehuhūsą
Proto-Germanic
Etymology
From *fehu (“cattle, money”) + *hūsą (“house”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɸe.xu.ˌxuː.sɑ̃/
Noun
*fehuhūsą n[1]
- stable, stall
Inflection
neuter a-stemDeclension of *fehuhūsą (neuter a-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *fehuhūsą | *fehuhūsō | |
vocative | *fehuhūsą | *fehuhūsō | |
accusative | *fehuhūsą | *fehuhūsō | |
genitive | *fehuhūsas, *fehuhūsis | *fehuhūsǫ̂ | |
dative | *fehuhūsai | *fehuhūsamaz | |
instrumental | *fehuhūsō | *fehuhūsamiz |
Descendants
- Old English: feohūs (“treasury”)
- Middle Low German: vēhūs
- Old Norse: féhús, fjós
- Icelandic: fjós
- Faroese: fjós
- Norwegian: fjøs
- → Danish: fjøs
- Old Swedish: fæhus
- Swedish: fähus, fjos, fjös, fjäs, fäjs
- Old Danish: fæhus
- Danish: fæhus
References
- Orel, Vladimir (2003), “*fexu-hūsan”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 97