< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/farô
Proto-Germanic
Etymology
Derived from *faraną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɸɑ.rɔːː/
Noun
*farô m
- farer, traveler; he who fares
Inflection
masculine an-stemDeclension of *farô (masculine an-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *farô | *faraniz | |
vocative | *farô | *faraniz | |
accusative | *faranų | *faranunz | |
genitive | *fariniz | *faranǫ̂ | |
dative | *farini | *farammaz | |
instrumental | *farinē | *farammiz |
Descendants
- Old English: *fara, ġefara, niwfara
- Old Norse: -fari (as in e.g. "jórsalafari")
- Old Swedish: -fari