< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/faginōną
Proto-Germanic
Etymology
From *faganaz + *-ōną.
Pronunciation
IPA(key): /ˈɸɑ.ɣi.nɔː.nɑ̃/
Verb
*faginōną[1]
- to gladden, rejoice
Inflection
Conjugation of *faginōną (weak class 2)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *faginō | *faginǭ | — | *faginōi | ? |
2nd singular | *faginōsi | *faginōs | *faginō | *faginōsai | *faginōsau |
3rd singular | *faginōþi | *faginō | *faginōþau | *faginōþai | *faginōþau |
1st dual | *faginōs | *faginōw | — | — | — |
2nd dual | *faginōþiz | *faginōþiz | *faginōþiz | — | — |
1st plural | *faginōmaz | *faginōm | — | *faginōnþai | *faginōnþau |
2nd plural | *faginōþ | *faginōþ | *faginōþ | *faginōnþai | *faginōnþau |
3rd plural | *faginōnþi | *faginōn | *faginōnþau | *faginōnþai | *faginōnþau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *faginōdǭ | *faginōdēdį̄ | |||
2nd singular | *faginōdēz | *faginōdēdīz | |||
3rd singular | *faginōdē | *faginōdēdī | |||
1st dual | *faginōdēdū | *faginōdēdīw | |||
2nd dual | *faginōdēdudiz | *faginōdēdīdiz | |||
1st plural | *faginōdēdum | *faginōdēdīm | |||
2nd plural | *faginōdēdud | *faginōdēdīd | |||
3rd plural | *faginōdēdun | *faginōdēdīn | |||
present | past | ||||
participles | *faginōndz | *faginōdaz |
Descendants
- Proto-West Germanic: *faginōn
- Old English: fæġenian
- Middle English: faynen, feynen, fainen
- English: fain
- Middle English: faynen, feynen, fainen
- Old Saxon: faganon
- Old High German: faginōn
- Old English: fæġenian
- Old Norse: fagna
- Icelandic: fagna
- Faroese: fagna
- Norwegian Nynorsk: fagna
- Elfdalian: faingen
- Swedish: fägna
- Old Danish: fagne
- Gothic: 𐍆𐌰𐌲𐌹𐌽𐍉𐌽 (faginōn)
References
- Kroonen, Guus (2013), “*fagjan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 122: “*fagenōjan-”