< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/etunaz
Proto-Germanic
Etymology
From *etaną (“to eat”), from Proto-Indo-European *h₁ed- (“to eat”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈe.tu.nɑz/
Noun
*etunaz m
- an overeater, glutton
- a giant
Inflection
masculine a-stemDeclension of *etunaz (masculine a-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *etunaz | *etunōz, *etunōs | |
vocative | *etun | *etunōz, *etunōs | |
accusative | *etuną | *etunanz | |
genitive | *etunas, *etunis | *etunǫ̂ | |
dative | *etunai | *etunamaz | |
instrumental | *etunō | *etunamiz |
Synonyms
- *antiz
- *risiz
Descendants
- Old English: eoten, ēoten
- Middle English: eten, eotend, eatant, yoten, geten
- Scots: etin, etyn, eattin, yetin
- English: etten, ettin, eaton
- Middle English: eten, eotend, eatant, yoten, geten
- Old Saxon: *etun, *etinna
- Middle Low German: eteninne
- Old Norse: jǫtunn
- Icelandic: jötunn
- Faroese: jøtun
- Norwegian: jotun
- Old Swedish: iætun, iætte
- Swedish: jätte
- → Finnish: jätti
- Swedish: jätte
- Westrobothnian: getu
- Old Danish: iætæn
- Danish: jætte
- → English: jotun