< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/durastudō
Proto-Germanic
Etymology
From *durz (“door”) + *studō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdu.rɑ.ˌstu.ðɔː/
Noun
*durastudō f[1]
- doorpost
Inflection
ō-stemDeclension of *durastudō (ō-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *durastudō | *durastudôz | |
vocative | *durastudō | *durastudôz | |
accusative | *durastudǭ | *durastudōz | |
genitive | *durastudōz | *durastudǫ̂ | |
dative | *durastudōi | *durastudōmaz | |
instrumental | *durastudō | *durastudōmiz |
Descendants
- Old English: dūrustod
- Old Norse: durastoð
References
- Orel, Vladimir (2003), “*dura-studō”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 79