< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/duntiz
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *dʰen- (“to strike, hit”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdun.tiz/
Noun
*duntiz m
- shock, impact, blow
Inflection
i-stemDeclension of *duntiz (i-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *duntiz | *duntīz | |
vocative | *dunti | *duntīz | |
accusative | *duntį | *duntinz | |
genitive | *duntīz | *duntijǫ̂ | |
dative | *duntī | *duntimaz | |
instrumental | *duntī | *duntimiz |
Descendants
- Old English: dynt
- Middle English: dünt, dent, dint
- Scots: dunt, dont, dynt, dint, dent
- English: dunt, dint, dent
- Middle English: dünt, dent, dint
- Old Norse: dyntr, dyttr
- Icelandic: dyntur, dynta, dyttur
- Swedish: dunt (dialectal)
- Westrobothnian: dönt