< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/dungijǭ
Proto-Germanic
Etymology
From *dungaz (“dung, manure”), from Proto-Indo-European *dʰengʰ- (“to cover, hide, conceal”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈduŋ.ɡi.jɔ̃ː/
Noun
*dungijǭ f
- A dung-hill, dung-heap
- A dung covered room or chamber
- A subterranean chamber, underground cellar
- A vault, treasury
- An apartment, bower
Inflection
ōn-stemDeclension of *dungijǭ (ōn-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *dungijǭ | *dungijōniz | |
vocative | *dungijǭ | *dungijōniz | |
accusative | *dungijōnų | *dungijōnunz | |
genitive | *dungijōniz | *dungijōnǫ̂ | |
dative | *dungijōni | *dungijōmaz | |
instrumental | *dungijōnē | *dungijōmiz |
Related terms
- *dungaz
- *dungō
Descendants
- Old English: dyncge, dinċġe, denge
- Frankish: *dungijō (< *dungijô)
- → Medieval Latin: dungiō, dongiō, donjō, dungeō, dunjō (see there for further descendants)
- Old Norse: dyngja
- Icelandic: dyngja
- Faroese: dyngja
- Norn: dongja
- Norwegian: dynge
- Old Swedish: dyngia
- Swedish: dynga
- Danish: dynge
- Gutnish: dyngge, dynggå
- Westrobothnian: dyngj, döyndj
- → Finnic: [Term?]
- Finnish: tunkio
- Karelian: tunkivo