< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/bugô
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *bʰugʰ- (“bow; arch”), from Proto-Indo-European *bʰewgʰ- (“to bend; arch”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbu.ɣɔːː/
Noun
*bugô m
- a bow
Inflection
masculine an-stemDeclension of *bugô (masculine an-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *bugô | *buganiz | |
vocative | *bugô | *buganiz | |
accusative | *buganų | *buganunz | |
genitive | *buginiz | *buganǫ̂ | |
dative | *bugini | *bugammaz | |
instrumental | *buginē | *bugammiz |
Derived terms
- *alinabugô
- *regnabugô
Descendants
- Old English: boga
- Middle English: bowe
- Scots: bow
- English: bow
- Middle English: bowe
- Old Frisian: boga
- Saterland Frisian: Booge
- West Frisian: boge
- Old Saxon: bogo
- Middle Low German: bōge
- German Low German: Boog
- Middle Low German: bōge
- Old Dutch: bogo
- Middle Dutch: bōge
- Dutch: boog
- Middle Dutch: bōge
- Old High German: bogo
- Middle High German: boge
- German: Bogen
- Hunsrik: Bohe
- Luxembourgish: Bou
- Yiddish: בויגן (boygn)
- Middle High German: boge
- Old Norse: bogi
- Icelandic: bogi
- Faroese: bogi
- Norwegian:
- Bokmål: bue, boge
- Nynorsk: boge
- Old Swedish: bughi, boghi
- Swedish: båge, (dialectal) bôg
- Old Danish: boghæ
- Danish: bue
- Westrobothnian: buga
- Elfdalian: bugi
- Jamtish: bugu
- Gutnish: buge
- Scanian: buğe
- → Old Irish: boga
- Irish: bogha
- Crimean Gothic: boga