< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/agalaitį̄
Proto-Germanic
Etymology
From *agalaitijaz (“annoying, importunate”) + *-į̄.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑɣ.lɑi̯.tĩː/
Noun
*agalaitį̄ f
- impudence, importunity
Inflection
īn-stemDeclension of *agalaitį̄ (īn-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *agalaitį̄ | *agalaitīniz | |
vocative | *agalaitį̄ | *agalaitīniz | |
accusative | *agalaitīnų | *agalaitīnunz | |
genitive | *agalaitīniz | *agalaitīnǫ̂ | |
dative | *agalaitīni | *agalaitīmaz | |
instrumental | *agalaitīnē | *agalaitīmiz |
Related terms
- *agalaitiją
Descendants
- West Germanic: *agalaitī
- Old High German: agaleizī
- Middle High German: ageleize
- Old High German: agaleizī
- Gothic: 𐌰𐌲𐌻𐌰𐌹𐍄𐌴𐌹 (aglaitei)