< Reconstruction:Proto-Finnic
Reconstruction:Proto-Finnic/kaima
Proto-Finnic
Etymology
Borrowed from Proto-Baltic [Term?] (whence Latvian ciems, kaimiņš and Lithuanian kaimas).
Noun
*kaima
- namesake (person with the same name as another person)
Inflection
Inflection of *kaima
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | *kaima | *kaimat | |
accusative | *kaiman | *kaimat | |
genitive | *kaiman | *kaimaden *kaimoiden | |
partitive | *kaimada | *kaimoida | |
inessive | *kaimassa | *kaimoissa | |
elative | *kaimasta | *kaimoista | |
illative | *kaimahen | *kaimoihen | |
adessive | *kaimalla | *kaimoilla | |
ablative | *kaimalta | *kaimoilta | |
allative | *kaimalek | *kaimoilek | |
essive | *kaimana | *kaimoina | |
translative | *kaimaksi | *kaimoiksi | |
instructive | *kaiman | *kaimoin | |
comitative | *kaimanek | *kaimoinek | |
abessive | *kaimakta | *kaimoikta |
Descendants
- Estonian: kaim
- Finnish: kaima
- Ingrian: kaima
- Karelian: kaima
- Livonian: kāima
- Livvi: kaimu
- Ludian: kaimo
- Votic: kaima
- → Proto-Samic: *kājmē
Further reading
- kaim in Metsmägi, Iris; Sedrik, Meeli; Soosaar, Sven-Erik (2012), Eesti etümoloogiasõnaraamat, Tallinn: Eesti Keele Instituut, →ISBN