< Reconstruction:Proto-Celtic
Reconstruction:Proto-Celtic/garman
Proto-Celtic
Etymology
From Proto-Indo-European *ǵeh₂r- (“to call, cry”).
Noun
*garman n[1][2]
- cry
- shout
Declension
Neuter n-stem | |||
---|---|---|---|
singular | dual | plural | |
nominative | *garman | *garmane? | *garmana |
vocative | *garman | *garmane? | *garmana |
accusative | *garman | *garmane? | *garmana |
genitive | *garmens | *garmenous? | *garmenom |
dative | *garmenē | *garmembom | *garmembos |
locative | *garmen(i) | *? | *? |
instrumental | *garmenē | *garmembim | *garmembis |
Related terms
- *gāri
- *garyeti
- *garyos
Descendants
- Proto-Brythonic:
- Middle Breton: garm
- Cornish: garm
- Middle Welsh: garm
- Old Irish: gairm
- Irish: gairm
- Scottish Gaelic: gairm
- Gaulish: *garmen
- Old French: guermenter (“lament”)
References
- Matasović, Ranko (2009), “*garman-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, page 152
- Koch, John (2004), “*gar(s)man-”, in English–Proto-Celtic Word-list with attested comparanda, University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies, page 54