recitans
Latin
Etymology
Present active participle of recitō (“recite, read aloud, read out”).
Participle
recitāns m, f, n (genitive recitantis); third declension
- reading aloud, reciting
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | recitāns | recitāns | recitantēs | recitantia | |
Genitive | recitantis | recitantis | recitantium | recitantium | |
Dative | recitantī | recitantī | recitantibus | recitantibus | |
Accusative | recitantem | recitāns | recitantēs, recitantīs | recitantia | |
Ablative | recitante, recitantī1 | recitante, recitantī1 | recitantibus | recitantibus | |
Vocative | recitāns | recitāns | recitantēs | recitantia |
1When used purely as an adjective.