recido
Italian
Verb
recido
- first-person singular present indicative of recidere
Anagrams
- decori
Latin
Etymology 1
From re- + cadō (“fall”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈre.ki.doː/, [ˈrɛ.kɪ.doː]
Verb
recidō (present infinitive recidere, perfect active reccidī, supine recāsum); third conjugation
- I fall back, return (especially of an evil).
- I recoil.
- I fall upon, happen to.
Inflection
- The third principal part occasionally appears as recidī instead of reccidī, with derivative forms similarly appearing with one "c".
Conjugation of recido (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | recidō | recidis | recidit | recidimus | reciditis | recidunt |
imperfect | recidēbam | recidēbās | recidēbat | recidēbāmus | recidēbātis | recidēbant | |
future | recidam | recidēs | recidet | recidēmus | recidētis | recident | |
perfect | reccidī | reccidistī | reccidit | reccidimus | reccidistis | reccidērunt, reccidēre | |
pluperfect | reccideram | recciderās | recciderat | recciderāmus | recciderātis | recciderant | |
future perfect | recciderō | reccideris | recciderit | recciderimus | reccideritis | recciderint | |
passive | present | recidor | recideris, recidere | reciditur | recidimur | recidiminī | reciduntur |
imperfect | recidēbar | recidēbāris, recidēbāre | recidēbātur | recidēbāmur | recidēbāminī | recidēbantur | |
future | recidar | recidēris, recidēre | recidētur | recidēmur | recidēminī | recidentur | |
perfect | recāsus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | recāsus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | recāsus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | recidam | recidās | recidat | recidāmus | recidātis | recidant |
imperfect | reciderem | reciderēs | recideret | reciderēmus | reciderētis | reciderent | |
perfect | recciderim | recciderīs | recciderit | recciderimus | reccideritis | recciderint | |
pluperfect | reccidissem | reccidissēs | reccidisset | reccidissēmus | reccidissētis | reccidissent | |
passive | present | recidar | recidāris, recidāre | recidātur | recidāmur | recidāminī | recidantur |
imperfect | reciderer | reciderēris, reciderēre | reciderētur | reciderēmur | reciderēminī | reciderentur | |
perfect | recāsus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | recāsus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | recide | — | — | recidite | — |
future | — | reciditō | reciditō | — | reciditōte | reciduntō | |
passive | present | — | recidere | — | — | recidiminī | — |
future | — | reciditor | reciditor | — | — | reciduntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | recidere | reccidisse | recāsūrus esse | recidī | recāsus esse | recāsum īrī | |
participles | recidēns | — | recāsūrus | — | recāsus | recidendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
recidere | recidendī | recidendō | recidendum | recāsum | recāsū |
Derived terms
- recidīvus
Related terms
- accidō
- cadō
- concidō
- dēcidō
- excidō
- incidō
- intercidō
- occidō
- prōcidō
- recidīvātus
- succidō
Etymology 2
From re- + caedō (“cut, hew”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /reˈkiː.doː/, [rɛˈkiː.doː]
Verb
recīdō (present infinitive recīdere, perfect active recīdī, supine recīsum); third conjugation
- I cut back, cut off.
- I abridge, cut short.
Inflection
Conjugation of recido (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | recīdō | recīdis | recīdit | recīdimus | recīditis | recīdunt |
imperfect | recīdēbam | recīdēbās | recīdēbat | recīdēbāmus | recīdēbātis | recīdēbant | |
future | recīdam | recīdēs | recīdet | recīdēmus | recīdētis | recīdent | |
perfect | recīdī | recīdistī | recīdit | recīdimus | recīdistis | recīdērunt, recīdēre | |
pluperfect | recīderam | recīderās | recīderat | recīderāmus | recīderātis | recīderant | |
future perfect | recīderō | recīderis | recīderit | recīderimus | recīderitis | recīderint | |
passive | present | recīdor | recīderis, recīdere | recīditur | recīdimur | recīdiminī | recīduntur |
imperfect | recīdēbar | recīdēbāris, recīdēbāre | recīdēbātur | recīdēbāmur | recīdēbāminī | recīdēbantur | |
future | recīdar | recīdēris, recīdēre | recīdētur | recīdēmur | recīdēminī | recīdentur | |
perfect | recīsus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | recīsus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | recīsus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | recīdam | recīdās | recīdat | recīdāmus | recīdātis | recīdant |
imperfect | recīderem | recīderēs | recīderet | recīderēmus | recīderētis | recīderent | |
perfect | recīderim | recīderīs | recīderit | recīderimus | recīderitis | recīderint | |
pluperfect | recīdissem | recīdissēs | recīdisset | recīdissēmus | recīdissētis | recīdissent | |
passive | present | recīdar | recīdāris, recīdāre | recīdātur | recīdāmur | recīdāminī | recīdantur |
imperfect | recīderer | recīderēris, recīderēre | recīderētur | recīderēmur | recīderēminī | recīderentur | |
perfect | recīsus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | recīsus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | recīde | — | — | recīdite | — |
future | — | recīditō | recīditō | — | recīditōte | recīduntō | |
passive | present | — | recīdere | — | — | recīdiminī | — |
future | — | recīditor | recīditor | — | — | recīduntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | recīdere | recīdisse | recīsūrus esse | recīdī | recīsus esse | recīsum īrī | |
participles | recīdēns | — | recīsūrus | — | recīsus | recīdendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
recīdere | recīdendī | recīdendō | recīdendum | recīsum | recīsū |
Derived terms
- recīsāmentum
- recīsiō
- recīsus
Related terms
- abscīdō
- accīdō
- caedō
- circumcīdō
- concīdō
- dēcīdō
- discīdō
- excīdō
- incīdō
- intercīdō
- occīdō
- percīdō
- praecīdō
- prōcīdō
- succīdō
- trānscīdō
Descendants
- English: recision
- Italian: recidere
References
- recido in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- recido in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- recido in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette