reath
Irish
Pronunciation
- IPA(key): /ɾˠa(h)/
Verb
reath (present analytic reathann, future analytic reathfaidh, verbal noun rith, past participle rite)
- Alternative form of rith (“to run”)
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | reathaim | reathann tú; reathair† | reathann sé, sí | reathaimid | reathann sibh | reathann siad; reathaid† | a reathann; a reathas | reatar |
past | reath mé; reathas | reath tú; reathais | reath sé, sí | reathamar; reath muid | reath sibh; reathabhair | reath siad; reathadar | a reath / ar reath* | reathadh | |
past habitual | reathainn | reatá | reathadh sé, sí | reathaimis; reathadh muid | reathadh sibh | reathaidís; reathadh siad | a reathadh / a reathadh* | reataí | |
future | reathfaidh mé; reathfad | reathfaidh tú; reathfair† | reathfaidh sé, sí | reathfaimid; reathfaidh muid | reathfaidh sibh | reathfaidh siad; reathfaid† | a reathfaidh; a reathfas | reathfar | |
conditional | reathfainn | reathfá | reathfadh sé, sí | reathfaimis; reathfadh muid | reathfadh sibh | reathfaidís; reathfadh siad | a reathfadh / a reathfadh* | reathfaí | |
subjunctive | present | go reatha mé; go reathad† | go reatha tú; go reathair† | go reatha sé, sí | go reathaimid; go reatha muid | go reatha sibh | go reatha siad; go reathaid† | — | go reatar |
past | dá reathainn | dá reatá | dá reathadh sé, sí | dá reathaimis; dá reathadh muid | dá reathadh sibh | dá reathaidís; dá reathadh siad | — | dá reataí | |
imperative | reathaim | reath | reathadh sé, sí | reathaimis | reathaigí; reathaidh† | reathaidís | — | reatar | |
verbal noun | rith | ||||||||
past participle | reata |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977), “reath”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN