reamo
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈre.a.moː/, [ˈreämoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈre.a.mo/, [ˈrɛːämo]
Verb
reamō (present infinitive reamāre, perfect active reamāvī, supine reamātum); first conjugation
- (New Latin) Alternative form of redamō
Conjugation
Conjugation of reamō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | reamō | reamās | reamat | reamāmus | reamātis | reamant |
imperfect | reamābam | reamābās | reamābat | reamābāmus | reamābātis | reamābant | |
future | reamābō | reamābis | reamābit | reamābimus | reamābitis | reamābunt | |
perfect | reamāvī | reamāvistī | reamāvit | reamāvimus | reamāvistis | reamāvērunt, reamāvēre | |
pluperfect | reamāveram | reamāverās | reamāverat | reamāverāmus | reamāverātis | reamāverant | |
future perfect | reamāverō | reamāveris | reamāverit | reamāverimus | reamāveritis | reamāverint | |
passive | present | reamor | reamāris, reamāre | reamātur | reamāmur | reamāminī | reamantur |
imperfect | reamābar | reamābāris, reamābāre | reamābātur | reamābāmur | reamābāminī | reamābantur | |
future | reamābor | reamāberis, reamābere | reamābitur | reamābimur | reamābiminī | reamābuntur | |
perfect | reamātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | reamātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | reamātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | reamem | reamēs | reamet | reamēmus | reamētis | reament |
imperfect | reamārem | reamārēs | reamāret | reamārēmus | reamārētis | reamārent | |
perfect | reamāverim | reamāverīs | reamāverit | reamāverīmus | reamāverītis | reamāverint | |
pluperfect | reamāvissem | reamāvissēs | reamāvisset | reamāvissēmus | reamāvissētis | reamāvissent | |
passive | present | reamer | reamēris, reamēre | reamētur | reamēmur | reamēminī | reamentur |
imperfect | reamārer | reamārēris, reamārēre | reamārētur | reamārēmur | reamārēminī | reamārentur | |
perfect | reamātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | reamātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | reamā | — | — | reamāte | — |
future | — | reamātō | reamātō | — | reamātōte | reamantō | |
passive | present | — | reamāre | — | — | reamāminī | — |
future | — | reamātor | reamātor | — | — | reamantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | reamāre | reamāvisse | reamātūrum esse | reamārī | reamātum esse | reamātum īrī | |
participles | reamāns | — | reamātūrus | — | reamātus | reamandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
reamandī | reamandō | reamandum | reamandō | reamātum | reamātū |
References
- reamo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- reamo in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016