realnic
Romanian
Etymology
Borrowed from Russian реальный (realʹnyj).
Adjective
realnic m or n (feminine singular realnică, masculine plural realnici, feminine and neuter plural realnice)
- (obsolete) real (that has physical existence)
Declension
Declension of realnic
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | realnic | realnică | realnici | realnice | ||
definite | realnicul | realnica | realnicii | realnicele | |||
genitive/ dative | indefinite | realnic | realnice | realnici | realnice | ||
definite | realnicului | realnicei | realnicilor | realnicelor |
References
- realnic in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN