rattaccare
Italian
Etymology
From ra- + attaccare.
Verb
rattaccàre (first-person singular present rattàcco, first-person singular past historic rattaccài, past participle rattaccàto, auxiliary avére) (obsolete)
- Alternative form of riattaccare
Conjugation
Conjugation of rattaccàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rattaccàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rattaccàndo | |||
present participle | rattaccànte | past participle | rattaccàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rattàcco | rattàcchi | rattàcca | rattacchiàmo | rattaccàte | rattàccano |
imperfect | rattaccàvo | rattaccàvi | rattaccàva | rattaccavàmo | rattaccavàte | rattaccàvano |
past historic | rattaccài | rattaccàsti | rattaccò | rattaccàmmo | rattaccàste | rattaccàrono |
future | rattaccherò | rattaccherài | rattaccherà | rattaccherémo | rattaccheréte | rattaccherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rattaccherèi | rattaccherésti | rattaccherèbbe, rattaccherébbe | rattaccherémmo | rattaccheréste | rattaccherèbbero, rattaccherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rattàcchi | rattàcchi | rattàcchi | rattacchiàmo | rattacchiàte | rattàcchino |
imperfect | rattaccàssi | rattaccàssi | rattaccàsse | rattaccàssimo | rattaccàste | rattaccàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rattàcca | rattàcchi | rattacchiàmo | rattaccàte | rattàcchino | ||
negative imperative | non rattaccàre | non rattàcchi | non rattacchiàmo | non rattaccàte | non rattàcchino |
Anagrams
- attraccare, raccattare, raccatterà