raschiettare
Italian
Etymology
From raschietto + -are.
Verb
raschiettàre (first-person singular present raschiétto, first-person singular past historic raschiettài, past participle raschiettàto, auxiliary avére)
- (transitive) to scrape
Conjugation
Conjugation of raschiettàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | raschiettàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | raschiettàndo | |||
present participle | raschiettànte | past participle | raschiettàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | raschiétto | raschiétti | raschiétta | raschiettiàmo | raschiettàte | raschiéttano |
imperfect | raschiettàvo | raschiettàvi | raschiettàva | raschiettavàmo | raschiettavàte | raschiettàvano |
past historic | raschiettài | raschiettàsti | raschiettò | raschiettàmmo | raschiettàste | raschiettàrono |
future | raschietterò | raschietterài | raschietterà | raschietterémo | raschietteréte | raschietterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | raschietterèi | raschietterésti | raschietterèbbe, raschietterébbe | raschietterémmo | raschietteréste | raschietterèbbero, raschietterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | raschiétti | raschiétti | raschiétti | raschiettiàmo | raschiettiàte | raschiéttino |
imperfect | raschiettàssi | raschiettàssi | raschiettàsse | raschiettàssimo | raschiettàste | raschiettàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
raschiétta | raschiétti | raschiettiàmo | raschiettàte | raschiéttino | ||
negative imperative | nonraschiettàre | non raschiétti | non raschiettiàmo | non raschiettàte | non raschiéttino |
Derived terms
- raschiettatura
Anagrams
- raschietterà