rapinyar
Catalan
Etymology
From rapina, and earlier form of rapinya. The change of n to ny is probably due to the influence of other verbs ending in -inyar and in turn influenced the form of the noun. Cognate with Spanish rapiñar, which underwent a similar change.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /rə.piˈɲa/
- (Valencian) IPA(key): /ra.piˈɲaɾ/
Verb
rapinyar (first-person singular present rapinyo, past participle rapinyat)
- to snatch, steal
- Synonym: robar
Conjugation
Conjugation of rapinyar (first conjugation)
infinitive | rapinyar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | rapinyant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | rapinyat | rapinyada | |||||
plural | rapinyats | rapinyades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | rapinyo | rapinyes | rapinya | rapinyem | rapinyeu | rapinyen | |
imperfect | rapinyava | rapinyaves | rapinyava | rapinyàvem | rapinyàveu | rapinyaven | |
future | rapinyaré | rapinyaràs | rapinyarà | rapinyarem | rapinyareu | rapinyaran | |
preterite | rapinyí | rapinyares | rapinyà | rapinyàrem | rapinyàreu | rapinyaren | |
conditional | rapinyaria | rapinyaries | rapinyaria | rapinyaríem | rapinyaríeu | rapinyarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | rapinyi | rapinyis | rapinyi | rapinyem | rapinyeu | rapinyin | |
imperfect | rapinyés | rapinyessis | rapinyés | rapinyéssim | rapinyéssiu | rapinyessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | rapinya | rapinyi | rapinyem | rapinyeu | rapinyin |
Derived terms
- rapinyador
- rapinyaire
Further reading
- “rapinyar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “rapinyar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “rapinyar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.