raniță
Romanian
Etymology
From Russian ранец (ranec)
Noun
raniță f (plural ranițe)
- haversack
Declension
Declension of raniță
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) raniță | ranița | (niște) ranițe | ranițele |
genitive/dative | (unei) ranițe | raniței | (unor) ranițe | ranițelor |
vocative | raniță, ranițo | ranițelor |