raffittire
Italian
Etymology
From ra- + affittire.
Verb
raffittìre (first-person singular present raffittìsco, first-person singular past historic raffittìi, past participle raffittìto, auxiliary avére or èssere)
- to thicken
Conjugation
Conjugation of raffittìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | raffittìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére, èssere | gerund | raffittèndo | |||
present participle | raffittènte | past participle | raffittìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | raffittìsco | raffittìsci | raffittìsce | raffittiàmo | raffittìte | raffittìscono |
imperfect | raffittìvo | raffittìvi | raffittìva | raffittivàmo | raffittivàte | raffittìvano |
past historic | raffittìi | raffittìsti | raffittì | raffittìmmo | raffittìste | raffittìrono |
future | raffittirò | raffittirài | raffittirà | raffittirémo | raffittiréte | raffittirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | raffittirèi | raffittirésti | raffittirèbbe, raffittirébbe | raffittirémmo | raffittiréste | raffittirèbbero, raffittirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | raffittìsca | raffittìsca | raffittìsca | raffittiàmo | raffittiàte | raffittìscano |
imperfect | raffittìssi | raffittìssi | raffittìsse | raffittìssimo | raffittìste | raffittìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
raffittìsci | raffittìsca | raffittiàmo | raffittìte | raffittìscano | ||
negative imperative | nonraffittìre | non raffittìsca | non raffittiàmo | non raffittìte | non raffittìscano |