aranżer
Polish
Etymology
Borrowed from French arrangeur. By surface analysis, aranżować + -er.
Pronunciation
- IPA(key): /aˈran.ʐɛr/
- Rhymes: -anʐɛr
- Syllabification: a‧ran‧żer
Noun
aranżer m pers (feminine aranżerka)
- arranger (a person who arranges music, a meeting, or a room)
Declension
Declension of aranżer
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | aranżer | aranżerzy/aranżerowie |
| genitive | aranżera | aranżerów |
| dative | aranżerowi | aranżerom |
| accusative | aranżera | aranżerów |
| instrumental | aranżerem | aranżerami |
| locative | aranżerze | aranżerach |
| vocative | aranżerze | aranżerzy/aranżerowie |
Derived terms
noun
- aranżerstwo
Related terms
adjective
- aranżacyjny
adverb
- aranżacyjnie
nouns
- aranż
- aranżacja
verbs
- aranżować
- zaaranżować
Further reading
- aranżer in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- aranżer in Polish dictionaries at PWN