racciabattare
Italian
Etymology
From ra- + acciabattare.
Verb
racciabattàre (first-person singular present racciabàtto, first-person singular past historic racciabattài, past participle racciabattàto, auxiliary avére)
- to reshuffle
Conjugation
Conjugation of racciabattàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | racciabattàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | racciabattàndo | |||
present participle | racciabattànte | past participle | racciabattàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | racciabàtto | racciabàtti | racciabàtta | racciabattiàmo | racciabattàte | racciabàttano |
imperfect | racciabattàvo | racciabattàvi | racciabattàva | racciabattavàmo | racciabattavàte | racciabattàvano |
past historic | racciabattài | racciabattàsti | racciabattò | racciabattàmmo | racciabattàste | racciabattàrono |
future | racciabatterò | racciabatterài | racciabatterà | racciabatterémo | racciabatteréte | racciabatterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | racciabatterèi | racciabatterésti | racciabatterèbbe, racciabatterébbe | racciabatterémmo | racciabatteréste | racciabatterèbbero, racciabatterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | racciabàtti | racciabàtti | racciabàtti | racciabattiàmo | racciabattiàte | racciabàttino |
imperfect | racciabattàssi | racciabattàssi | racciabattàsse | racciabattàssimo | racciabattàste | racciabattàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
racciabàtta | racciabàtti | racciabattiàmo | racciabattàte | racciabàttino | ||
negative imperative | nonracciabattàre | non racciabàtti | non racciabattiàmo | non racciabattàte | non racciabàttino |