rabuś
Polish
Etymology
From rabować + -uś.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈra.buɕ/
Noun
rabuś m pers
- robber
Declension
declension of rabuś
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rabuś | rabusie |
genitive | rabusia | rabusiów |
dative | rabusiowi | rabusiom |
accusative | rabusia | rabusiów |
instrumental | rabusiem | rabusiami |
locative | rabusiu | rabusiach |
vocative | rabusiu | rabusie |
Synonyms
- grabieżca, łupieżca, rabownik, rozbójnik, rzezimieszek
Further reading
- rabuś in Polish dictionaries at PWN