请输入您要查询的单词:

 

单词 rabbi
释义

rabbi

See also: Rabbi

English

Alternative forms

  • rabbin (dated)

Etymology

From Middle English raby, from Ecclesiastical Latin rabbi, and its source Koine Greek ῥαββί (rhabbí), from (post-Tanakh) Hebrew רַבִּי (rabbi, my master), from רַב (rav, master [of]) + ־י (-i, me). Compare late Old English rabbi. Doublet of rebbe.

Pronunciation

  • (US) IPA(key): /ˈɹæ.baɪ/
  • (file)

Noun

rabbi (plural rabbis or (archaic) rabbies)

  1. A Jewish scholar or teacher of halacha (Jewish law), capable of making halachic decisions.
    • 2019, Rachel Timoner, “Book Review: Textual Activism by Rabbi Mike Moskowitz”, in Tikkun:
      Next, R. Moskowitz brings us to the Slonimer Rebbe, a late 20th century Hasidic rabbi, who taught that the evil of Esav was that very sense of completion, the self-perception that he had no need for growth or further transformation.
  2. A Jew who is or is qualified to be the leader of a Jewish congregation.
  3. (law enforcement, slang) A senior officer who acts as a mentor.
    • 2006 September 17, David Mills, “Soft Eyes”, in The Wire, season 4, episode 2, spoken by Clarence Royce (Glynn Turman):
      Hoskins? He doesn't have a better rabbi in the department than that?
    • 2013 September 17, Dan Goor and Michael Schur, “Pilot”, in Brooklyn Nine-Nine, season 1, episode 1, spoken by Amy Santiago (Melissa Fumero):
      If I'm ever gonna make Captain, I need a good mentor. I need my rabbi.
  • rav, rabbeinu, rebbe, reb, rebbetzin

Translations


Basque

Etymology

Borrowed from Ecclesiastical Latin rabbi, from Koine Greek ῥαββί (rhabbí), from Hebrew רַבִּי (rabbi, my master).

Pronunciation

  • IPA(key): /rabi/, [ra.β̞i]

Noun

rabbi anim

  1. (Judaism) rabbi
    • 1571, Joanes Leizarraga, editor, Iesus Christ Gure Iaunaren Testamentu Berria, London: The Trinitarian Bible Society, published 1908, Ioann 1:38:
      Eta itzuliric Iesusec, eta ikussiric hec çarreitzala, dioste hæy, Ceren bilha çabiltzate? Eta hec erran cieçoten, Rabbí (erran nahi baita hambat nola Magistruá) non egoiten aiz? [Original spelling]
      Eta itzulirik Jesusek, eta ikusirik hek zarreitzala, dioste haei, Zeren bilha zabiltzate? Eta hek erran ziezoten, Rabbi (erran nahi baita hanbat nola Majistrua) non egoten haiz? [Modernized spelling]
      Then Jesus turned, and saw them following, and saith unto them, What seek ye? They said unto him, Rabbi, (which is to say, being interpreted, Master) where dwellest thou? KJV
    Synonym: errabino

Declension

Declension of rabbi (animate, ending in vowel)
indefinitesingularplural
absolutiverabbirabbiarabbiak
ergativerabbikrabbiakrabbiek
dativerabbirirabbiarirabbiei
genitiverabbirenrabbiarenrabbien
comitativerabbirekinrabbiarekinrabbiekin
causativerabbirengatikrabbiarengatikrabbiengatik
benefactiverabbirentzatrabbiarentzatrabbientzat
instrumentalrabbizrabbiazrabbiez
inessiverabbirenganrabbiarenganrabbiengan
locative
allativerabbirenganarabbiarenganarabbiengana
terminativerabbirenganainorabbiarenganainorabbienganaino
directiverabbirenganantzrabbiarenganantzrabbienganantz
destinativerabbirenganakorabbiarenganakorabbienganako
ablativerabbirengandikrabbiarengandikrabbiengandik
partitiverabbirik
prolativerabbitzat

Further reading

  • "rabbi" in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy], euskaltzaindia.eus
  • rabbi” in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], euskaltzaindia.eus

Dutch

Etymology

From Late Latin rabbi, and its source Koine Greek ῥαββί (rhabbí), from (post-biblical) Hebrew רבי (rabbi, my master).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɑ.bi/
  • (file)
  • Hyphenation: rab‧bi

Noun

rabbi m (plural rabbi's, diminutive rabbietje n)

  1. (Judaism) rabbi

Synonyms

  • rabbijn

Descendants

  • Negerhollands: rabbi

Finnish

Etymology

From Ecclesiastical Latin rabbi, from Koine Greek ῥαββί (rhabbí), from Hebrew רַבִּי‎.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɑbːi/, [ˈrɑbːi]
  • Rhymes: -ɑbːi
  • Syllabification(key): rab‧bi

Noun

rabbi

  1. rabbi

Declension

Inflection of rabbi (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominativerabbirabbit
genitiverabbinrabbien
partitiverabbiarabbeja
illativerabbiinrabbeihin
singularplural
nominativerabbirabbit
accusativenom.rabbirabbit
gen.rabbin
genitiverabbinrabbien
partitiverabbiarabbeja
inessiverabbissarabbeissa
elativerabbistarabbeista
illativerabbiinrabbeihin
adessiverabbillarabbeilla
ablativerabbiltarabbeilta
allativerabbillerabbeille
essiverabbinarabbeina
translativerabbiksirabbeiksi
instructiverabbein
abessiverabbittarabbeitta
comitativerabbeineen
Possessive forms of rabbi (type risti)
possessorsingularplural
1st personrabbinirabbimme
2nd personrabbisirabbinne
3rd personrabbinsa

Synonyms

  • rabbiini

Anagrams

  • barbi

Hungarian

Etymology

From Latin rabbi, from Ancient Greek ῥαββί (rhabbí), from Hebrew רַבִּי (rabí).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈrɒbːi]
  • Hyphenation: rab‧bi
  • Rhymes: -bi

Noun

rabbi (plural rabbik)

  1. (Judaism) rabbi

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singularplural
nominativerabbirabbik
accusativerabbitrabbikat
dativerabbinakrabbiknak
instrumentalrabbivalrabbikkal
causal-finalrabbiértrabbikért
translativerabbivárabbikká
terminativerabbiigrabbikig
essive-formalrabbikéntrabbikként
essive-modal
inessiverabbibanrabbikban
superessiverabbinrabbikon
adessiverabbinálrabbiknál
illativerabbibarabbikba
sublativerabbirarabbikra
allativerabbihozrabbikhoz
elativerabbibólrabbikból
delativerabbirólrabbikról
ablativerabbitólrabbiktól
non-attributive
possessive - singular
rabbiérabbiké
non-attributive
possessive - plural
rabbiéirabbikéi
Possessive forms of rabbi
possessorsingle possessionmultiple possessions
1st person sing.rabbimrabbijaim
2nd person sing.rabbidrabbijaid
3rd person sing.rabbijarabbijai
1st person pluralrabbinkrabbijaink
2nd person pluralrabbitokrabbijaitok
3rd person pluralrabbijukrabbijaik

Derived terms

  • főrabbi
  • rabbiság

Further reading

  • rabbi in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Icelandic

Noun

rabbi

  1. indefinite dative singular of rabb

Italian

Etymology

From Late Latin rabbī, from Ancient Greek ῥαββί (rhabbí, literally O my Master), from Hebrew רבי (rabbī, rabbi”, “spiritual teacher).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrab.bi/
  • Rhymes: -abbi
  • Hyphenation: ràb‧bi

Noun

rabbi m

  1. rabbi
  • rabbino

Anagrams

  • barbi, birba

Latin

Alternative forms

  • R. (abbreviation)

Etymology

From the Ancient Greek ῥαββί (rhabbí, literally O my Master), from Biblical Hebrew רבי (rabī, rabbi”, “spiritual teacher), from רב (raḇ, master) + ־י (, of mine”, “my).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈrab.biː/, [ˈräbːiː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈrab.bi/, [ˈräbːi]

Noun

rabbī m (indeclinable)

  1. (Late Latin, chiefly used as an honorific) Master, Doctor, and especially Rabbi
    Rabbī Mōsēs Maimōnidēs
    Rabbi Moses Maimonides
  • rabinus

Descendants

  • Catalan: rabí
  • Dutch: rabbi
  • Finnish: rabbi
  • German: Rabbi
  • Hungarian: rabbi
  • Irish: raibí
  • Maltese: rabbi
  • Middle English: raby, rabi, rabby
    • English: rabbi
    • Scots: rabbi
  • Welsh: rabbi
  • Late Latin: rabbinus, rabinus
    • Albanian: rabin
    • Asturian: rabín
    • Belarusian: рабін (rabin)
    • Czech: rabín
    • Danish: rabbiner
    • Dutch: rabbijn
    • English: rabbin
    • Finnish: rabbiini
    • French: rabbin
    • Galician: rabino
    • Georgian: რაბინი (rabini)
    • German: Rabbiner
    • Italian: rabbino
      • Bulgarian: равин (ravin)
      • Greek: ραββίνος (ravvínos)
      • Russian: раввин (ravvin)
        • Azerbaijani: ravvin
        • Crimean Tatar: ravvin
        • Kazakh: раввин (ravvin)
        • Kyrgyz: раввин (ravvin)
        • Uzbek: ravvin
    • Latvian: rabīns
    • Lithuanian: rabinas
    • Macedonian: рабин (rabin)
    • Norwegian: rabbiner
    • Polish: rabin
    • Romanian: rabin
    • Serbo-Croatian:
      Cyrillic: рабин
      Latin: rabin
    • Slovak: rabín
    • Slovene: rabin
    • Spanish: rabino
      • Tagalog: rabino
    • Swedish: rabbin
    • Vilamovian: raobin

References

  • rabbi in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 1,309/1

Welsh

Noun

rabbi m (plural rabiniaid or rabïaid, not mutable)

  1. Alternative spelling of rabi
随便看

 

国际大辞典收录了7408809条英语、德语、日语等多语种在线翻译词条,基本涵盖了全部常用单词及词组的翻译及用法,是外语学习的有利工具。

 

Copyright © 2004-2023 idict.net All Rights Reserved
京ICP备2021023879号 更新时间:2024/8/6 14:05:23