qərar vermək

qərar vermək

Azerbaijani

Etymology

Compare Turkish karar vermek with the same meaning.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Verb

qərar vermək

1. (intransitive) to decide, make a decision
   • 2019, Hilas və Filonus arasında üç dialoq‎, Baku Research Institute, translation of Three Dialogues between Hylas and Philonous in opposition to Sceptics and Atheists by George Berkeley:

     Fəqət dünən gecə haqqında düşündüyüm mövzuyla bağlı başım elə qarışıq idi ki, yata bilməmişəm, buna görə yataqdan qalxmağa və bağda gəzməyə qərar verdim.

     But my thoughts were so taken up with a subject I was talking about last night that I couldn’t sleep, so I decided to get up and walk in the garden.

   Getməyə qərar verdim ― I decided to go

Conjugation

Conjugation of qərar vermək

positive
subject non-past participle			qərar verən
subject past participle			qərar vermiş
subject future definite participle			qərar verəcək
non-subject participle			(mənim +) qərar verdiyim	(sənin +) qərar verdiyin	(gen. agent +) qərar verdiyi	(bizim +) qərar verdiyimiz	(sizin +) qərar verdiyiniz	(gen. agent +) qərar verdiyi or qərar verdikləri
			qərar verib
general temporal participle			qərar verəndə
participle of intensification			qərar verdikcə
specific temporal participle			qərar verərkən
modal participle			qərar verərək
infinitive			qərar vermək
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	qərar verirəm	qərar verirsən	qərar verir	qərar veririk	qərar verirsiniz	qərar verirlər
		perfect 1	qərar vermişəm	qərar vermisən, qərar vermişsən*	qərar vermişdir	qərar vermişik	qərar vermisiniz, qərar vermişsiniz*	qərar vermişlər
		perfect 2	–	qərar veribsən	qərar verib(dir)	–	qərar veribsiniz	qərar verib(dir)lər
	past	simple	qərar verdim	qərar verdin	qərar verdi	qərar verdik	qərar verdiniz	qərar verdilər
		continuous	qərar verirdim	qərar verirdin	qərar verirdi	qərar verirdik	qərar verirdiniz	qərar verirdilər
		perfect	qərar vermişdim	qərar vermişdin	qərar vermişdi	qərar vermişdik	qərar vermişdiniz	qərar vermişdilər
	future	definite	qərar verəcəyəm	qərar verəcəksən	qərar verəcək	qərar verəcəyik	qərar verəcəksiniz	qərar verəcəklər
		indefinite	qərar verərəm	qərar verərsən	qərar verər	qərar verərik	qərar verərsiniz	qərar verərlər
	future-in-the-past	definite	qərar verəcəkdim	qərar verəcəkdin	qərar verəcəkdi	qərar verəcəkdik	qərar verəcəkdiniz	qərar verəcəkdilər
		indefinite	qərar verərdim	qərar verərdin	qərar verərdi	qərar verərdik	qərar verərdiniz	qərar verərdilər
conditional	present		qərar versəm	qərar versən	qərar versə	qərar versək	qərar versəniz	qərar versələr
	past		qərar versəydim	qərar versəydin	qərar versəydi	qərar versəydik	qərar versəydiniz	qərar versəydilər
subjunctive			qərar verəm	qərar verəsən	qərar verə	qərar verək	qərar verəsiniz	qərar verələr
hortative			qərar verəsiyəm	qərar verəsisən	qərar verəsi	qərar verəsiyik	qərar verəsisiniz	qərar verəsilər
obligational	present		qərar verməliyəm	qərar verməlisən	qərar verməli	qərar verməliyik	qərar verməlisiniz	qərar verməlilər
	past		qərar verməliydim	qərar verməliydin	qərar verməliydi	qərar verməliydik	qərar verməliydiniz	qərar verməliydilər
evidential	present		qərar verirmişəm	qərar verirmişsən	qərar verirmiş	qərar verirmişik	qərar verirmişsiniz	qərar verirmişlər
	past		qərar veribmişəm	qərar veribmişsən	qərar veribmiş	qərar veribmişik	qərar veribmişsiniz	qərar veribmişlər
imperative			qərar verim	qərar ver	qərar versin	qərar verək, qərar verəlim*	qərar verin	qərar versinlər
negative
subject non-past participle			qərar verməyən
subject past participle			qərar verməmiş
subject future definite participle			qərar verməyəcəq
non-subject participle			(mənim +) qərar vermədiyim	(sənin +) qərar vermədiyin	(gen. agent +) qərar vermədiyi	(bizim +) qərar vermədiyimiz	(sizin +) qərar vermədiyiniz	(gen. agent +) qərar vermədiyi or qərar vermədikləri
converb			qərar verməyib
general temporal participle			qərar verməyəndə
participle of intensification			qərar vermədikcə
specific temporal participle			qərar verməyərkən
modal participle			qərar verməyərək
infinitive			qərar verməmək
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	qərar vermirəm	qərar vermirsən	qərar vermir	qərar vermirik	qərar vermirsiniz	qərar vermirlər
		perfect 1	qərar verməmişəm	qərar verməmisən, qərar verməmişsən*	qərar verməmiş	qərar verməmişik	qərar verməmisiniz, qərar verməmişsiniz*	qərar verməmişlər
		perfect 2	–	qərar verməyibsən	qərar verməyib(dir)	–	qərar verməyibsiniz	qərar verməyib(dir)lər
	past	simple	qərar vermədim	qərar vermədin	qərar vermədi	qərar vermədik	qərar vermədiniz	qərar vermədilər
		continuous	qərar vermirdim	qərar vermirdin	qərar vermirdi	qərar vermirdik	qərar vermirdiniz	qərar vermirdilər
		perfect	qərar verməmişdim	qərar verməmişdin	qərar verməmişdi	qərar verməmişdik	qərar verməmişdiniz	qərar verməmişdilər
	future	definite	qərar verməyəcəyəm	qərar verməyəcəksən	qərar verməyəcək	qərar verməyəcəyik	qərar verməyəcəksiniz	qərar verməyəcəklər
		indefinite	qərar vermərəm	qərar vermərsən, qərar verməzsən	qərar verməz	qərar vermərik	qərar vermərsiniz, qərar verməzsiniz	qərar verməzlər
	future-in-the-past	definite	qərar verməyəcəkdim	qərar verməyəcəkdin	qərar verməyəcəkdi	qərar verməyəcəkdik	qərar verməyəcəkdiniz	qərar verməyəcəkdilər
		indefinite	qərar verməzdim	qərar verməzdin	qərar verməzdi	qərar verməzdik	qərar verməzdiniz	qərar verməzdilər
conditional	present		qərar verməsəm	qərar verməsən	qərar verməsə	qərar verməsək	qərar verməsəniz	qərar verməsələr
	past		qərar verməsəydim	qərar verməsəydin	qərar verməsəydi	qərar verməsəydik	qərar verməsəydiniz	qərar verməsəydilər
subjunctive			qərar verməyəm	qərar verməyəsən	qərar verməyə	qərar verməyək	qərar verməyəsiniz	qərar verməyələr
hortative			qərar verməyəsiyəm	qərar verməyəsisən	qərar verməyəsi	qərar verməyəsiyik	qərar verməyəsisiniz	qərar verməyəsilər
obligational	present		qərar verməməliyəm	qərar verməməlisən	qərar verməməli	qərar verməməliyik	qərar verməməlisiniz	qərar verməməlilər
	past		qərar verməməliydim	qərar verməməliydin	qərar verməməliydi	qərar verməməliydik	qərar verməməliydiniz	qərar verməməliydilər
evidential	present		qərar verməyirmişəm	qərar verməyirmişsən	qərar verməyirmiş	qərar verməyirmişik	qərar verməyirmişsiniz	qərar verməyirmişlər
	past		qərar verməyibmişəm	qərar verməyibmişsən	qərar verməyibmiş	qərar verməyibmişik	qərar verməyibmişsiniz	qərar verməyibmişlər
imperative			qərar verməyim	qərar vermə	qərar verməsin	qərar verməyək qərar verməyəlim*	qərar verməyin	qərar verməsinlər
negative potential
subject non-past participle			qərar verəmməyən
subject future definite participle			qərar verəmməyəcəq
non-subject participle			(mənim +) qərar verəmmədiyim	(sənin +) qərar verəmmədiyin	(gen. agent +) qərar verəmmədiyi	(bizim +) qərar verəmmədiyimiz	(sizin +) qərar verəmmədiyiniz	(gen. agent +) qərar verəmmədiyi or qərar verəmmədikləri
converb			qərar verəmməyib
general temporal participle			qərar verəmməyəndə
participle of intensification			qərar verəmmədikcə
specific temporal participle			qərar verəmməyərkən
modal participle			qərar verəmməyərək
infinitive			qərar verəmməmək
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	qərar verəmmirəm	qərar verəmmirsən	qərar verəmmir	qərar verəmmirik	qərar verəmmirsiniz	qərar verəmmirlər
		perfect 1	qərar verəmməmişəm	qərar verəmməmisən, qərar verəmməmişsən*	qərar verəmməmişdir	qərar verəmməmişik	qərar verəmməmisiniz, qərar verəmməmişsiniz*	qərar verəmməşmilər
		perfect 2	–	qərar verəmməyibsən	qərar verəmməyib(dir)	–	qərar verəmməyibsiniz	qərar verəmməyib(dir)lər
	past	simple	qərar verəmmədim	qərar verəmmədin	qərar verəmmədi	qərar verəmmədik	qərar verəmmədiniz	qərar verəmmədilər
		continuous	qərar verəmmirdim	qərar verəmmirdin	qərar verəmmirdi	qərar verəmmirdik	qərar verəmmirdiniz	qərar verəmmirdilir
		perfect	qərar verəmməmişdim	qərar verəmməmişdin	qərar verəmməmişdi	qərar verəmməmişdik	qərar verəmməmişdiniz	qərar verəmməmişdilər
	future	definite	qərar verəmməyəcəyəm	qərar verəmməyəcəksən	qərar verəmməyəcək	qərar verəmməyəcəyik	qərar verəmməyəcəksiniz	qərar verəmməyəcəklər
		indefinite	qərar verəmmərəm	qərar verəmmərsən, qərar verəmməzsən	qərar verəmməz	qərar verəmmərik	qərar verəmmərsiniz, qərar verəmməzsiniz	qərar verəmməzlər
	future-in-the-past	definite	qərar verəmməyəcəkdim	qərar verəmməyəcəkdin	qərar verəmməyəcəkdi	qərar verəmməyəcəkdik	qərar verəmməyəcəkdiniz	qərar verəmməyəcəkdilər
		indefinite	qərar verəmməzdim	qərar verəmməzdin	qərar verəmməzdi	qərar verəmməzdik	qərar verəmməzdiniz	qərar verəmməzdilər
conditional	present		qərar verəmməsəm	qərar verəmməsən	qərar verəmməsə	qərar verəmməsək	qərar verəmməsəniz	qərar verəmməsələr
	past		qərar verəmməsəydim	qərar verəmməsəydin	qərar verəmməsəydi	qərar verəmməsəydik	qərar verəmməsəydiniz	qərar verəmməsəydilər
subjunctive			qərar verəmməyəm	qərar verəmməyəsən	qərar verəmməyə	qərar verəmməyək	qərar verəmməyəsiniz	qərar verəmməyələr
imperative			qərar verəmməyim	qərar verəmmə	qərar verəmməsin	qərar verəmməyək	qərar verəmməyin	qərar verəmməsinlər
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible conjugated form of every verb actually occurs.
* dated or high-register