quatio
Latin
Etymology
From Proto-Indo-European *kʷeh₁t- (“to shake”) (AHD). May be cognate with Ancient Greek πάσσω (pássō), παστός (pastós).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈkʷa.ti.oː/
Verb
quatiō (present infinitive quatere, supine quassum); third conjugation iō-variant, no perfect
- I shake; agitate
- I wield, brandish
- I move, touch, excite, affect
- I vex, harass
Inflection
Conjugation of quatio (third conjugation iō-variant, defective) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | quatiō | quatis | quatit | quatimus | quatitis | quatiunt |
imperfect | quatiēbam | quatiēbās | quatiēbat | quatiēbāmus | quatiēbātis | quatiēbant | |
future | quatiam | quatiēs | quatiet | quatiēmus | quatiētis | quatient | |
passive | present | quatior | quateris, quatere | quatitur | quatimur | quatiminī | quatiuntur |
imperfect | quatiēbar | quatiēbāris, quatiēbāre | quatiēbātur | quatiēbāmur | quatiēbāminī | quatiēbantur | |
future | quatiar | quatiēris, quatiēre | quatiētur | quatiēmur | quatiēminī | quatientur | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | quatiam | quatiās | quatiat | quatiāmus | quatiātis | quatiant |
imperfect | quaterem | quaterēs | quateret | quaterēmus | quaterētis | quaterent | |
passive | present | quatiar | quatiāris, quatiāre | quatiātur | quatiāmur | quatiāminī | quatiantur |
imperfect | quaterer | quaterēris, quaterēre | quaterētur | quaterēmur | quaterēminī | quaterentur | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | quate | — | — | quatite | — |
future | — | quatitō | quatitō | — | quatitōte | quatiuntō | |
passive | present | — | quatere | — | — | quatiminī | — |
future | — | quatitor | quatitor | — | — | quatiuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | quatere | — | — | quatī | — | — | |
participles | quatiēns | — | — | — | — | quatiendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
quatere | quatiendī | quatiendō | quatiendum | — | — |
Derived terms
- concutiō
- dēcutiō
- discutiō
- excutiō
- incutiō
- percutiō
- praecutiō
- quassō
- quassus
- quatefaciō
- recutiō
- succutiō
Related terms
- quassābilis
- quassābundus
- quassātiō
- quassātūra
References
- Pokorny, Julius (1959) Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume II, Bern, München: Francke Verlag, page 632
- quatio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quatio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- quatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette