qibaada
Afar
Etymology
Borrowed from Arabic عِبَادَة (ʿibāda).
Pronunciation
- IPA(key): /ʕibaːˈdʌ/
- Hyphenation: qi‧baa‧da
Noun
qibaadá f
- worship
- divine adoration
- Saytun Qhuraan kee kay maqnah tarjamaty Qafar afal tani [The clear Qur'an and its explanation translated into the Afar language], Suurat Al-Faatica, verse 5:
- Diggah nanu Ni Rabbow koo inkittosnaah Qibaada dibuk koo caglisna, nanu ni-caagiidah inkih cato koo esserra.
- Our God, with strength we make you whole, only you we give [our] adoration, we as one ask you for help with our afairs.
Declension
Declension of qibaadá | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
absolutive | qibaadá | |||||||||||||||||
predicative | qibaadá | |||||||||||||||||
subjective | qibaadá | |||||||||||||||||
genitive | qibaadá | |||||||||||||||||
|
References
- Didier Morin (2012), “qibaada”, in Dictionnaire afar-français (Djibouti, Erythrée, Ethiopie), Karthala, →ISBN