přimluvit
Czech
Etymology
při- + mluvit
Verb
přimluvit pf
- (reflexive, used with se) to intercede
Conjugation
Conjugation
Present forms | indicative | imperative | ||
singular | plural | singular | plural | |
1st person | přimluvím | přimluvíme | — | přimluvme |
2nd person | přimluvíš | přimluvíte | přimluv | přimluvte |
3rd person | přimluví | přimluví | — | — |
The verb přimluvit does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | přimluvil | přimluvili | — | — |
masculine inanimate | přimluvily | — | ||
feminine | přimluvila | přimluvily | — | — |
neuter | přimluvilo | přimluvila | — | — |
Transgressives | present | past |
masculine singular | — | přimluviv |
feminine + neuter singular | — | přimluvivši |
plural | — | přimluvivše |