płyta
See also: plyta
Polish
Etymology
18th-century borrowing from Ukrainian пли́та́ (plýtá), From Old East Slavic плита (plita), плифа (plifa), пленьфа (plenĭfa), плинта (plinta), from Ancient Greek πλίνθος (plínthos).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpwɨ.ta/
Audio (file) - Rhymes: -ɨta
- Syllabification: pły‧ta
Noun
płyta f (diminutive płytka)
- plate, tile
- disk, CD, CD-ROM, DVD, etc.
- Na tej płycie nagrana jest muzyka. ― Music is recorded on this disk.
Declension
Declension of płyta
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | płyta | płyty |
| genitive | płyty | płyt |
| dative | płycie | płytom |
| accusative | płytę | płyty |
| instrumental | płytą | płytami |
| locative | płycie | płytach |
| vocative | płyto | płyty |
Further reading
- płyta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- płyta in Polish dictionaries at PWN
- Boryś, Wiesław (2005) Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 447b