pęknąć
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *pǫknǫti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɛŋk.nɔɲt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛŋknɔɲt͡ɕ
- Syllabification: pęk‧nąć
Verb
pęknąć pf (imperfective pękać)
- (transitive) to burst (e.g., a tire, a window)
Conjugation
Conjugation of pęknąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | pęknąć | |||||
future tense | 1st | pęknę | pękniemy | |||
2nd | pękniesz | pękniecie | ||||
3rd | pęknie | pękną | ||||
impersonal | pęknie się | |||||
past tense | 1st | pękłem | pękłam | pękliśmy | pękłyśmy | |
2nd | pękłeś | pękłaś | pękliście | pękłyście | ||
3rd | pękł | pękła | pękło | pękli | pękły | |
impersonal | pęknięto | |||||
conditional | 1st | pękłbym | pękłabym | pęklibyśmy | pękłybyśmy | |
2nd | pękłbyś | pękłabyś | pęklibyście | pękłybyście | ||
3rd | pękłby | pękłaby | pękłoby | pękliby | pękłyby | |
impersonal | pęknięto by | |||||
imperative | 1st | niech pęknę | pęknijmy | |||
2nd | pęknij | pęknijcie | ||||
3rd | niech pęknie | niech pękną | ||||
passive adjectival participle | pęknięty | pęknięta | pęknięte | pęknięci | pęknięte | |
anterior adverbial participle | pęknąwszy | |||||
verbal noun | pęknięcie |
Related terms
adjective
- pękaty
nouns
- pąk
- pęk
verb
- pęcznieć
Further reading
- pęknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pęknąć in Polish dictionaries at PWN