päivänsankari
Finnish
Etymology
päivän (“of the day”) + sankari (“hero”)
Noun
päivänsankari
- A person whose birthday or other anniversary it is at present.
Declension
| Inflection of päivänsankari (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | päivänsankari | päivänsankarit | |
| genitive | päivänsankarin | päivänsankarien päivänsankareiden päivänsankareitten | |
| partitive | päivänsankaria | päivänsankareita päivänsankareja | |
| illative | päivänsankariin | päivänsankareihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | päivänsankari | päivänsankarit | |
| accusative | nom. | päivänsankari | päivänsankarit |
| gen. | päivänsankarin | ||
| genitive | päivänsankarin | päivänsankarien päivänsankareiden päivänsankareitten | |
| partitive | päivänsankaria | päivänsankareita päivänsankareja | |
| inessive | päivänsankarissa | päivänsankareissa | |
| elative | päivänsankarista | päivänsankareista | |
| illative | päivänsankariin | päivänsankareihin | |
| adessive | päivänsankarilla | päivänsankareilla | |
| ablative | päivänsankarilta | päivänsankareilta | |
| allative | päivänsankarille | päivänsankareille | |
| essive | päivänsankarina | päivänsankareina | |
| translative | päivänsankariksi | päivänsankareiksi | |
| instructive | — | päivänsankarein | |
| abessive | päivänsankaritta | päivänsankareitta | |
| comitative | — | päivänsankareineen | |